Lista cech DDA
- Często szukam akceptacji u innych.
- Jestem bardzo krytyczny/a wobec siebie.
- Myślę w kategoriach dobro-zło.
- Szybko osądzam siebie i innych.
- Nie wiem co jest normą a co nie. Często muszę zgadywać lub się domyślać.
- Mam trudności w nawiązywaniu bliskich relacji.
- Nie kończę rozpoczętych tematów.
- Trudno mi wyrażać uczucia.
- Często kłamię. Trudno jest mi mówić prawdę.
- Często odczuwam bezradność.
- Źle reaguję na zmiany.
- Często czuję się jak ‚odmieniec’.
- Czuję ciężar odpowiedzialności na sobie za wiele spraw.
- Mam problem z przeżywaniem radości.
- Żyję w przekonaniu, że nie mogę na nikim polegać.
- Często odczuwam poczucie winy.
- Odejście bliskich mi osób jest dla mnie bardzo bolesne i trudne.
- Zdarza mi się przepraszać za rzeczy, które nie wymagają przeprosin.
- Nie umiem rozluźnić się i dobrze się bawić.
- Unikam konfliktów za wszelką cenę.
- Mam skłonność do nawiązywania bliższych znajomości z osobami uzależnionymi.
- Staram się unikać mówienia o swojej rodzinie.
- Boję się gniewu innych ludzi.
- Działam emocjonalnie i impulsywnie.
- Mam skłonności do nadużywania alkoholu.
- Prawie nic nie pamiętam z okresu dzieciństwa.
- Nie potrafię odmawiać, gdy ktoś prosi mnie o pomoc.
- Mam nałogowe podejście do: pracy, zakupów, czytania, czystości, porządku, punktualności, jedzenia, seksu, alkoholu, hazardu, gromadzenia majątku.
- Nie chcę wracać nawet myślami do przeszłości a ona w najmniej oczekiwanych momentach i tak mnie dopada.
Z iloma punktami się zgadzasz?Ile z nich opisuje Ciebie? Mniej niż połowa, a może większość?
Dorosłe Dzieci z Rodzin Alkoholowych (skrót DDA)
– to osoby, które wychowywały się w rodzinach dysfunkcjonalnych, z problemem alkoholowym.
Osoby te doświadczały wielu szkodliwych schematów funkcjonowania, które nieświadomie wykorzystują w dorosłym życiu.
Można wyróżnić kilka typów DDA:
Skrzywdzeni
noszą w sobie żal, złość, a czasem nienawiść: do rodzica, który pił, że krzywdził czy zaniedbywał.
Czują dotkliwie swoją krzywdę i przez nią postrzegają świat i ludzi. Co też nie pozwala im spokojnie żyć.
Uzależnieni
to osoby, które wpadły w ten sam rytm picia i nie picia co kiedyś ich rodzic. I chociaż boleśnie pamiętają dzieciństwo, same sięgnęły po alkohol.
Wyobcowani
bardzo silnie kontrolują się w kontakcie z innymi. Mają poczucie, że ludzie oceniają ich niekorzystnie.
Z poczuciem niższości
czują się gorsi od innych, szczególnie w relacjach, ponieważ z domu nie wynieśli pozytywnych doświadczeń w bliskich kontaktach z ludźmi.
Mają też słaby obraz siebie wyniesiony z dzieciństwa.
Smutni
często leczą się z powodu depresji. Żyją trudnymi i bolesnymi wspomnieniami, gdzie tracili, byli opuszczani, porzucani.
Współuzależnieni
to osoby uwikłane w związki z tymi, którymi trzeba się opiekować (np. z osobami z problemami finansowymi).
Życie z partnerem, który nie budzi silnych emocji uważają za nudne.
Czy Dorosłe Dzieci z Rodzin Alkoholowych potrzebują terapii ?
Jeżeli odnajdujesz siebie w tym opisie i utożsamiasz się z powyższymi cechami -najprawdopodobniej jesteś dorosłym dzieckiem z rodziny alkoholowej.
Dobrze trafiłeś.
Warszawskie PSYCHOCENTRUM, świadczy pomoc stacjonarną, online, indywidualną i grupową. Skorzystaj i podejmij próbę naprawy swojego życia już teraz.