Lista cech DDA

• Często szukam akceptacji u innych.
• Jestem bardzo krytyczny/a  wobec siebie.
• Myślę w kategoriach dobro-zło.
• Szybko osądzam siebie i innych.
• Nie wiem co jest normą a co nie. Często muszę zgadywać lub się domyślać.
• Mam trudności w nawiązywaniu bliskich relacji. 
• Nie kończę rozpoczętych tematów.
• Trudno mi wyrażać uczucia.
• Często kłamię. Trudno jest mi mówić prawdę.
• Często odczuwam bezradność.
• Źle reaguję na zmiany.
• Często czuję się jak ‚odmieniec’.
• Czuję ciężar odpowiedzialności na sobie za wiele spraw.
• Mam problem z przeżywaniem radości.
• Żyję w przekonaniu, że nie mogę na nikim polegać.
• Często odczuwam poczucie winy.
• Odejście bliskich mi osób jest dla mnie bardzo bolesne i trudne.
• Zdarza mi się przepraszać za rzeczy, które nie wymagają przeprosin.
• Nie umiem rozluźnić się i dobrze się bawić.
• Unikam konfliktów za wszelką cenę.
• Mam skłonność do nawiązywania bliższych znajomości z osobami uzależnionymi.
• Staram się unikać mówienia o swojej rodzinie.
• Boję się gniewu innych ludzi.
• Działam emocjonalnie i impulsywnie.
• Mam skłonności do nadużywania alkoholu.
• Prawie nic nie pamiętam z okresu dzieciństwa.
• Nie potrafię odmawiać, gdy ktoś prosi mnie o pomoc.
• Mam nałogowe podejście do: pracy, zakupów, czytania, czystości, porządku, punktualności, jedzenia, seksu, alkoholu, hazardu, gromadzenia majątku.
• Nie chcę wracać nawet myślami do przeszłości a ona w najmniej oczekiwanych momentach i tak mnie dopada.

Z iloma punktami się zgadzasz?Ile z nich opisuje Ciebie? Mniej niż połowa, a może większość?

Dorosłe Dzieci z Rodzin Alkoholowych (skrót DDA)
– to osoby, które wychowywały się w rodzinach dysfunkcjonalnych, z problemem alkoholowym.
Osoby te doświadczały wielu szkodliwych schematów funkcjonowania, które nieświadomie wykorzystują w dorosłym życiu.

Można wyróżnić kilka typów DDA:

Skrzywdzeni
noszą w sobie żal, złość, a czasem nienawiść: do rodzica, który pił, że krzywdził czy zaniedbywał.
Czują dotkliwie swoją krzywdę i przez nią postrzegają świat i ludzi. Co też nie pozwala im spokojnie żyć.

Uzależnieni
to osoby, które wpadły w ten sam rytm picia i nie picia co kiedyś ich rodzic.  I chociaż boleśnie pamiętają dzieciństwo, same sięgnęły po alkohol.

Wyobcowani
bardzo silnie kontrolują się w kontakcie z innymi.  Mają poczucie, że ludzie oceniają ich niekorzystnie.

Z poczuciem niższości
czują się gorsi od innych, szczególnie w relacjach, ponieważ z domu nie wynieśli pozytywnych doświadczeń w bliskich kontaktach z ludźmi.
Mają też słaby obraz siebie wyniesiony z dzieciństwa.

Smutni
często leczą się z powodu depresji. Żyją trudnymi i bolesnymi wspomnieniami, gdzie tracili, byli opuszczani, porzucani.

Współuzależnieni
to osoby uwikłane w związki z tymi, którymi trzeba się opiekować (np. z osobami z problemami finansowymi).
Życie z partnerem, który nie budzi silnych emocji uważają za nudne.

Czy Dorosłe Dzieci z Rodzin Alkoholowych potrzebują terapii ?

Jeżeli odnajdujesz siebie w tym opisie i utożsamiasz się z powyższymi cechami -najprawdopodobniej jesteś dorosłym dzieckiem z rodziny alkoholowej.

Dobrze trafiłeś.
Warszawskie PSYCHOCENTRUM, świadczy pomoc stacjonarną, online, indywidualną i grupową. Skorzystaj i podejmij próbę naprawy swojego życia już teraz.