• Bardzo boję się samotności.
• Często odczuwam pustkę, smutek, przygnębienie, lęk.
• Uważam, że nie zasługuję na miłość.
• Mam bardzo niską samoocenę.
• Zakochuję się zbyt łatwo i zbyt szybko.
• Wiążę się z „problematycznymi” partnerami/ partnerkami.
• Będąc w związku, panicznie boję się porzucenia.
• Nie umiem spokojnie żyć i funkcjonować bez partnera/ partnerki.
• Potrzeby partnera/ ki są dla mnie ważniejsze od moich.
• Gdy nie ma przy mnie ‘ukochanej osoby’ nie potrafię o niczym innym myśleć,
  jak tylko o nim/ o niej, co robi, gdzie jest. 
• Związki przysparzają mi cierpienie, ból, rozczarowanie.
• Jeżeli partner /ka  rani mnie, upokarza, obraża nie potrafię odejść.
• Wybaczam kolejny raz … (zdrady, kłamstwa, poniżanie, ciosy…).
• Wierzę, że jak się bardziej postaram, to nam się uda.
• Nie mam zbyt wielu przyjaciół, znajomych. Partner/ ka jest całym moim światem.
• Kończąc jeden związek zaczynam kolejny z lęku przed samotnością.
• Zdarza mi się być w dwóch związkach równolegle przez jakiś czas.
• Nie pociągają mnie osoby poukładane, spokojne, zrównoważone.
  Uważam, że są nudne i nie atrakcyjne.
• W domu mało było miłości, troski, bliskości, wsparcia, poczucia bezpieczeństwa.
• Na myśl o domu rodzinnym przychodzi mi do głowy samotność, odrzucenie, niekochanie.

Jeżeli na 10 i więcej odpowiedzi masz TAK, to prawdopodobnie kochasz za bardzo.

Czy osoby kochające za bardzo potrzebują terapii ?

Jeżeli odnajdujesz siebie w tym opisie i utożsamiasz się z powyższymi cechami – najprawdopodobniej jesteś osobą, która kocha za bardzo.

Dobrze trafiłeś.
Warszawskie PSYCHOCENTRUM, świadczy pomoc stacjonarną, online, indywidualną i grupową dla osób z syndromem kochania za bardzo.

Skorzystaj i podejmij próbę naprawy swojego życia już teraz.